Dag 19 (vervolg): San Francisco Giants

Onderweg naar het stadion werden we wel 10 keer aangesproken of we nog kaartjes wilden kopen (dankzij René zijn mooie San Francisco Giants pet). We moesten onze kaartjes nog ophalen. Achter de kassa verbaasde de vrouw zich dat er zo veel Nederlanders naar honkbal kwamen en gaf ons als tip om over de hele eerste ring te lopen voor alle uitzichten en om leuke foto’s te kunnen maken. We moesten nog eerst even wat eten.

We hebben bij een Italiaan een pizza gegeten tussen allemaal Giants fans en tegenover het stadion. Toen we klaar waren met eten, zijn we het stadion ingegaan (ook al was het ruim een uur te vroeg). De spelers waren zich aan het ingooien en slaan. We konden inderdaad de hele ring rondlopen. Voordat de wedstrijd begon werden we goed bezig gehouden door eerst de spelers, een dj speelde wat, een praatje, spelletjes enz. Vervolgens was het stadion aardig volgelopen en moesten we gaan staan en de petten af doen, het volkslied werd gezongen (stelletje patriotten).

De wedstrijd was leuk en duurde ongeveer 3 uur, we kregen wel waar voor ons geld. Helaas een homerun van de tegenstander (Colorado Rockies) maar de Giants hebben ruim gewonnen. Tijdens de laatste inning zijn we alvast gegaan, maar goed ook anders hadden we niet meer in de bus gepast. Nog een nachtje in het hostel slapen en dan wat van San Francisco zien en dan op naar New York!

— Rosien

Dag 20: San Francisco

Op alweer onze laatste dag in San Francisco hebben we onze kamer netjes achtergelaten en hebben wij onze bagage in de kluisjes naast het hostel opgeborgen. Vervolgens zijn we met de kabeltram richting het noorden gegaan en hebben we de haarspeldbochten bij Lombardstreet bekeken. De helling naar beneden is in die straat zo steil dat er haarspeldbochten voor nodig waren om auto’s naar beneden te laten rijden.

Lopend zijn we naar een van de vele pieren gelopen en hebben daar bij een kleine baai genoten van de rust, het uitzicht en zwemmende mensen in het ijskoude water (ze hadden een wetsuit aan). Met de bus zijn we vervolgens naar het Golden Gate Park gegaan en hebben een bezoek gebracht aan de Japanse Theetuin. Daar zijn we helemaal tot rust gekomen in de mooi aangelegde tuinen en met een kopje thee in het theepaviljoen.

Terug richting de stad vonden we beide dat we eigenlijk nog wel een bezoekje aan het Cablecar (kabeltram) museum moesten brengen. Maar eerst moest er gegeten worden. Dit hebben we gedaan bij een Diner in Powelstreet. Een ouderwets ingerichte diner met een jukebox aan de tafel, die we uiteraard even uitgetest hebben. Na een goede burger zijn we – uiteraard met de kabeltram – naar het kabeltram museum vertrokken. In het kabeltram museum werd het ontstaan van de kabeltram en de werking ervan uitgelegd. Het museum was erg klein, maar interessant en leuk om te zien. In het gebouw staan ook de motoren die alle kabels door de stad aandrijven.

Na het bezoek aan het museum zijn we teruggegaan naar het hostel om onze spullen op te halen en met de BART-metro richting het vliegveld gegaan. Daar waren we iets te vroeg (3 uur). Dus hebben ons flink zitten vervelen met de iPod in onze oren.

— René

Dag 21: New York

De vlucht met Delta Airlines vanaf San Francisco naar New York was slecht bevallen. Het begon al bij het inchecken op internet, waar bleek dat we per bagagestuk dat ingecheckt moest worden moesten betalen. Met drie koffers en tassen kwam dat neer op 45 dollar extra. Het slapen in het vliegtuig ging ook niet lekker – stoelen konden niet ver genoeg naar achteren. Totaal gebroken zijn we aangekomen op JFK waar we – zwart rijdend (wisten wij veel dat je moest betalen) – met de airtrain naar het Jamaica metrostation zijn gegaan. En daar zijn we op de metro gestapt richting het hotel.

Om 9 uur ‘s morgens kwamen we aan bij ons hotel – Holiday Inn Express Madison Square. Veels te vroeg om in te checken. Maar gelukkig konden wij onze spullen achterlaten en hebben we ons op het toilet even opgefrist. Vanaf ons hotel op 29ste straat (tussen 7e en 8e avenue) zijn we uptown gelopen richting Penn station. Ondertussen hebben we een heerlijke bagel ontbeten en zijn we doorgelopen naar het hotel waar ik 10 jaar geleden met mijn vader verbleef (The New Yorker). Terug op Penn station hebben we een meerdaagse OV-kaart gekocht en zijn we op de metro gestapt richting het MoMA.

Het entree voor het MoMA vonden wij wat te gortig en er was ook geen expositie die ons aansprak. Het was ook erg druk omdat het buiten inmiddels was begonnen met regenen. We hebben de omgeving van het MoMA bekeken en zijn toen terug naar het hotel gegaan om ons in te checken en wat te rusten. Het hotel ziet er goed verzorgt uit en onze kamer is prima (misschien wat te volgepropt met meubels die we niet gebruiken).

Na een paar uurtjes rusten zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. In Midtown zijn we uitgekomen bij een turk die goed vol zat en waar het eten lekker was. Na het eten zijn we richting het Rockerfeller center gelopen, waar je vanaf de bovenste verdieping heel Manhattan en de omgeving kan bekijken. Het was inmiddels donker waardoor we niet alles goed konden zien. Maar met alle lichtjes in de stad was het wel erg mooi. Op de terugweg naar het hotel zijn we langs Times Square gelopen, waar de lichtjes altijd branden. Na de verplichte foto’s en het rondkijken op de grote billboards zijn we uitgeput op de metro terug naar het hotel gestapt.

— René

Dag 22: New York

Na een prima ontbijt bij het hotel zijn we met de metro afgedaald naar Wallstreet, het financiële centrum van de wereld. Behalve de toeristen en zakenlieden die op straat liepen was er niet veel te zien, beetje teleurstellend volgens Rosien. We hebben de Trinity Church bekeken aan het einde van Wallstreet en zijn via de westkant van Manhattan langs het water gelopen naar het vertrekpunt van de Staten Island Ferry.

Met de ferry zijn we overgestoken naar Staten Island en hebben daardoor goedkoop (gratis) het Vrijheidsbeeld van (redelijk) dichtbij kunnen zien. Op de terugreis naar Manhattan hadden we een mooi uitzicht op de downtown skyline van Manhattan en Brooklyn. Helaas was het wat heiïg waardoor de meeste foto’s wat wazig zijn geworden. Op de ferry hadden we een andere Nederlander (Juliaan) ontmoet en samen met hem hebben we tot na de lunch opgetrokken. Hij was in zijn eentje in NYC en aan het couchsurfen bij iemand in Manhattan. Na de ferrytocht zijn we met z’n drieën langs ground zero gegaan. Wat een grote bouwplaats is voor het nieuwe WTC en waar op verschillende plekken herdenkingsstenen staan van 9/11.

Vervolgens zijn we in SoHo gaan zoeken naar een eettentje maar kwamen we uiteindelijk uit bij een sushitent in NoHo. Hier hebben we prima (‘t is geen Umeno in Amsterdam Zuid) en vooral goedkoop gegeten onder het genot van een Jasmijn Thee. Nadat wij afscheid genomen hadden van Juliaan, hebben we de metro gepakt richting het Gugenheim museum in Upper East Side. Via de Starbucks zijn we richting het Gugenheim gelopen. Het was veels te mooi weer om het museum in te duiken. Maar Rosien wilde wel graag even de buitenkant zien en omdat het ligt naast Central Park ligt, lag het op de route naar het park.

Het park is heerlijk om te zijn. Bijna geen geluiden meer uit het drukke straatleven en veel spelende kinderen en joggende mensen. Een supergroot Vondelpark. We zijn enkele keren gestopt omdat – ook in het park – de afstanden enorm zijn. Uiteindelijk zijn we met de bus (dan zie je toch wat meer dan in de metro) teruggekeerd richting hotel om even te rusten. Na het rusten hebben we gegeten bij een Italiaan in de straat en zijn we weer redelijk bijtijds naar bed gegaan.

— René

Dag 23: New York

Vanmorgen konden we iets rustiger aandoen, tot 10 uur was het ontbijt i.p.v. 9 uur. Na gegeten te hebben en ons klaar gemaakt te hebben, zijn we met de metro richting Harlem gegaan. Daar hebben we eerst wat over de Columbia University gelopen en zijn toen Downtown gelopen. We kwamen langs een kerk die nog steeds in aanbouw is. Met de bouw van deze kerk is ergens eind 1800 begonnen en zou (als het ooit af was gekomen) de grootste kathedraal van de wereld zijn.Na wat gelopen te hebben in de kerk en daarna in de buurt, zijn we met de bus en via wat winkels naar VN gebouw gegaan. het was gedeeltelijk open voor publiek. Er hingen tevens 2 exposities, een over de atoombommen en de andere waren foto’s vanuit Congo uit 2003 (over vrouwenverkrachtingen en zieke kinderen). Beide bezaten heftige foto’s/verhalen.

We hebben onze lunch bij Nathan’s Famous (dé hotdog zaak van NY) genuttigd, om vervolgens even uit te rusten in het hotel. Na even de beentjes omhoog gehad te hebben, zijn we richting Times Square gelopen. Elk weekend is daar een markt met souvenirs en eetstalletjes, erg gezellig en DRUK. Na wat gekeken en gekocht te hebben, hebben we de metro naar Brooklyn genomen. Vanuit Brooklyn zijn we over de Brooklyn Bridge terug naar Manhattan gelopen (ongeveer een mijl lopen). Van hieruit hadden we mooie uitzichten op Manhattan met een lage zon (deze was aan het ondergaan). In Manhattan aangekomen, zijn we naar Pier 17 gelopen om tentje te zoeken om wat te eten, dit is een Mexicaans restaurantje geworden. Vol en voldaan zijn we terug gegaan naar het hotel om morgen nog wat van NY te kunnen zien. Morgen is alweer onze laatste dag van onze vakantie.

— Rosien

Nog een paar leuke/mooie foto’s:

Dag 17: Bay Area en Chinatown

Gisteravond zijn we lekker bij een Italiaan uit eten gegaan. Helaas zaten wij allebei al te vol voor een toetje, die er erg lekker uitzagen bij onze buren.

‘s Ochtends was er ontbijt in de woonkamer (een grote tafel waar bijna iedereen aan zat te ontbijten). Er was vanalles, vers fruit, bagels, brood, karnemelk, quiche en wafels.

Redelijk op tijd zijn we richting San Francisco vertrokken, waar we rond tienen al waren. We zijn met de auto over de Golden Gate Bridge heen gereden. Hier hebben wij natuurlijk als kudde dieren op het uitzichtpunt foto’s gemaakt. Helaas was het niet heel mooi weer, droog maar bewolkt. Hierna zijn we richting het noorden gereden, naar Sausalito. Een klein plaatsje aan de andere kant van Bay met uitzicht op San Francisco. hier hebben wat rond gekeken en wat in een tentje aan de boulevard geluncht. Hier heeft René een hotel via internet geregeld. Daarna zijn we nog wat noordelijker gereden naar Tiburon, een onboeiend stadje met lekker ijs. Hierna zijn we vertrokken naar het hotel om de echte stad te gaan bekijken.

Na het inchecken hebben we even gerust en zijn daarna met de bus de stad ingegaan. Inmiddels was het begonnen met regenen en zijn Downtown wat winkels in gegaan (René heeft een Levi’s gekocht). Hierna zijn we richting Chinatown gelopen (een redelijke kluft). In Chinatown hebben we rondgekeken en ergens gezellig met TL-verlichting goed Chinees gegeten voor weinig. Met de Troleybus zijn we weer richting het hotel gegaan.

 

— Rosien

Dag 18: Financial District en Fishermans Wharf

Ik had vandaag besloten om toch opzoek te gaan naar een dokter (ik heb zomers vaak last van handen die vervellen, maar het is nu zo extreem en het jeukt heel erg). We waren op tijd wakker en zijn op tijd uitgecheckt, echt behulpzaam en vriendelijk waren de mensen niet. Eerst langs het hostel om te kijken of we kunnen inchecken en of zij mij aan een dokter kunnen helpen. We konden niet inchecken, maar wisten wel een dokter waar ze zo langs konden. Nog even snel de auto terug brengen en dan maar naar de dokter.

Bij de dokter vanalles ingevuld, even gewacht, 2 minuten de dokter gezien en $200,00 lichter (en dat alles in een half uurtje). Ik heb exceem aan mijn handen, ik heb een recept voor een zalf gekregen. Hopelijk staat het een beetje snel aan, de jeuk is niet leuk!!

Na ons dokteravontuur hebben we wat ontbeten bij de Starbucks (deze zit echt op elke hoek hier in SF). Na een goed gevulde maag zijn we gaan lopen naar het Financial District. Een leuke wandeling langs grote hoge gebouwen, die bij de Ferry Building (de pier waar vroeger alle boten aankwamen) eindigde. Vandaar uit zijn we weer met de kabeltram omhoog gegaan.

Later in de middag, na even gerust te hebben in het hostel, zijn we met de kabeltram naar de Fishermans Wharf gereden. Een leuke route met de tram langs Chinatown, Little Italy en eindigend bij de pieren. We hebben daar langs alle touristische winkels naar Pier 39 gelopen. Daar hebben we een in een van de visrestaurantjes wat gegeten en gedronken (René lekker mosselen en ik een gegrilde zalm filet).

We zijn lekker op tijd terug gegaan naar het hostel om vroeg onder de wol te gaan. Morgen op tijd op voor Alcatraz!

— Rosien

Dag 19: Alcatraz

Vandaag zijn we vroeg op gegaan omdat we kaartjes voor Alcatraz hadden geboekt voor de boot van 10 uur. Via Market en Powell zijn we met een normale tram (ja, die hebben ze ook) naar Pier 33 gegaan. Dit is de pier waarvandaan Alcatraz Cruises vertrekt richting het eiland. Tijdens het wachten op de ferry begon de temperatuur lekker op te lopen en beloofde het een dag met mooi weer te worden. Na de boottocht van 15 minuten zijn we aangekomen op de het eiland. We hebben de introductiefilm bekeken bij het Dock en zijn toen het cellenblok gaan bekijken onder begeleiding van de audiotour. De audiotour duurt ongeveer 45 minuten en leidt je langs de interessantste plekken van het cellencomplex. Inmiddels hadden we beide flinke trek en was er op het eiland geen eten te verkrijgen. Helaas misten we net de ferry en moesten we een half uurtje wachten in de zon.

Met de tram F zijn we naar het Ferry Building gegaan en hebben daar bij Taylor’s een salade van het huis (Rosien) en een overheerlijke cheeseburger (ik) gegeten en allebei een heerlijke milkshake. Na de lunch zijn we teruggekeerd naar het hostel om de was te doen en dit verhaal te typen en plaatsen.

Vanmiddag gaan we het museumdistrict (downtown) bekijken en vanavond naar een honkbal wedstrijd van de San Francisco Giants tegen de Colorado Rockies.

— René

Dag 12: Death Valley

Na een goede nacht in het Luxor in Las Vegas zijn we na een ontbijt bij Starbucks vertrokken richting Death Valley. Bij de Wallmart hebben we flink wat water (9 liter) en eten in geslagen en zijn gaan rijden naar Furnace Creek in het midden van de Death Valley. Inmiddels was het 110 graden fahrenheit (43 graden), wat voor hun een koude dag was. Daar hebben wij bij het bezoekerscentrum gevraagd wat interessant was om te doen als we een paar uur in het park waren.

Op advies van de ranger in het bezoekerscentrum zijn we naar Bad Water gereden. Bad Water is een groot zoutmeer, wat inmiddels zo goed als droog staat, dat zijn naam dankt aan het feit dat het niet te drinken is (te zout) en daarom Bad is. Op de terugweg naar Furnace Creek zijn we over de Artists Drive gereden. Een weg dat een beetje de bergen in loopt en erg leuk was om over te rijden. Met mooie uitzichten over de vallei en kronkelende en heuvelige weggetjes.

Omdat we de komende dagen naar Sequoia National Park, Kings Canyon en Yosemite National Park wilden gaan, besloten we flink door te rijden richting Sequoia National Park en te zien waar we zouden uitkomen als het te donker werd of ik te moe zou zijn. Via een mooie route (highway 190, 395 en 178) zijn we uiteindelijk gestrand in Lake Isabella in het Sequoia National Forest. Daar hebben we snel gegeten bij de gele M en geslapen in een motel aan de snelweg.

— René

Dag 13: Sequoia National Park

Goed geslapen zijn we weer op weg gegaan. Maar eerst hebben wij onze was gedaan bij de wasserette in het dorp. Tijdens het wassen hebben we ontbeten met vieze voorverpakte broodjes van het tankstation (we zijn er nog steeds niet achter wat die mensen hier nou als ontbijt eten als ze onderweg zijn) en thee van de Starbucks. Toen zo goed als alle kleren droog waren zijn we verder gegaan richting Sequoia National Park.

Na aankomst in het park, hebben we een plekje gezocht op de Bugeyes Flat camping aan de rivier. Toen de tent stond zijn we gaan zwemmen in de rivier. De rivier was enorm helder en erg koud! Dus echt zwemmen zat er niet in, dus het werd af en toe erin springen er er snel weer uit. Aan het einde van de middag zijn we de berg opgereden en hebben we de grootste boom van de VS gezien. Veel oude Sequoia bomen waren erg groot en heel breed.

Op de heenweg naar de top stak er voor onze auto een ‘kleine’ zwarte beer over. Dit was een voorbode van ons berenavontuur. ‘s Avonds na het eten, op weg naar bed, was er een beer op de camping. Medekampeerders hebben door te slaan op potten en pannen de beer verjaagd. We waren er echter zo van geschrokken dat het slapen moeizaam ging en we veel wakker zijn geweest door vreemde geluiden. Onder andere de beer die alle berenboxen (een grote metalen kist waar je al je eten, toiletartikelen etc. moest inzetten) afging om te kijken of er toevallig één open was.

— René

Dag 14: Kings Canyon

Na een beroerde nacht, hebben we snel de tent afgebroken en zijn we de berg weer op gegaan, opzoek naar wat te eten. De grote zwarte beer had vannacht onze auto geïnspecteerd op eten, aan de vieze vlekken op de auto te zien.

Na een snelle hap en bedacht te hebben wat we gingen doen, zijn we op weg naar Kings Canyon gereden. We wilden een wandeling maken aan bij End of the Road (echt het einde van de weg). We hebben daar een wandeling naar de Mist Falls van 9,2 mijl (14,9 km) gelopen. Het eerste stuk was erg vlak, maar warm, maar daarna hebben we toch zo’n 400 m gestegen. Toen we eindelijk bij de waterval kwamen, was het wel erg mooi. We hebben even lekker een appeltje gegeten en onze voetjes in de rivier gekoeld. Het stuk terug lopen, was wel wat zwaarder; het was toch nét even te lang en we waren te  vermoeid. Maar we hebben het einde gehaald!!

Na even gerust te hebben zijn we weer naar boven gereden voor een drukke camping, in de hoop op minder last van beren. We hebben een mooi plekje bij veel andere kampeerders op de Azalea Camping gevonden. We zijn lekker vroeg naar bed gegaan en hebben hier geen last van zwarte beren gehad.

— Rosien

Dag 15: Big Basin Redwoods State Park

Na een redelijk goede nachtrust (geen last van beren, maar wel last van schreeuwende buren midden in de nacht), zijn we vertrokken. We hadden beide geen zin meer in onrustige nachten vanwege beren, dus hebben besloten niet naar Yosemite te gaan. In plaats daarvan zijn we richting de kust gereden.

We zijn uiteindelijk bij Big Basin Redwoods State Park uitgekomen (boven Santa Cruz). De weg naar het park toe leek uitgestorven, maar eenmaal het park opgekomen, was het best druk en hebben we snel bij de Rangers een campingplek gereserveerd. Een mooie plek midden in het dichte bos met veel oude Redwood bomen.

Die middag en avond hebben we niet veel gedaan en zijn we na een welverdiende douche gaan slapen.

— Rosien

Dag 16: De kust onder San Francisco

De nacht onder de hoge Redwoods was goed bevallen en erg donker. Bij de campingwinkel hebben we twee sandwiches gescoord en hebben na het eten hiervan een kleine wandeling tussen de Redwoods door gemaakt. De wandeling liep langs de oudste bomen van het park en duurde een half uurtje.

Via Santa Cruz zijn we highway 1 opgereden richting het noorden. Een snelweg langs de kust waar het wemelde van surfers. Bij het Año Nuevo State Reservate zijn we gestopt en hebben wij een wandeling gemaakt over het park naar de kust. Aan de kust lagen rond de 100 zee-olifanten te het rusten. Hier hebben we van een ranger wat uitleg gehad en veel foto’s gemaakt.

Hierna zijn we op zoek gegaan naar een motel. Tot onze verbazing zijn er aan de kust weinig plaatsen of motels. Uiteindelijk zijn we Half Moon Bay ingereden en hebben we daar een erg knusse Bed en Breakfast gevonden dat al sinds 1859 bestaat, Zeballa House.

Morgen zullen we richting San Francisco rijden. Helaas was het Hostel al vol voor een extra nacht, dus we zullen een alternatieve slaapplek moeten vinden.

— René

Dag 10:

Nadat we ons opgefrist hadden in het hotel zijn we op weg gegaan, de Strip op.

Op the Strip kregen we een flinke cultuurshock voor onze kiezen, vanuit de rustige wilde natuur zo in één keer de neon verlichte drukke straten van Las Vegas in.

We waren opzoek naar een lekkere pizza om te eten, maar zijn uiteindelijk in het New York New York Hotel bij iets Mexicaans beland.  We hebben daar welgeteld een kwartier gezeten (dus besteld en gegeten).

Na de snelle hap zijn we verder de Strip op gegaan en hebben ons vergapen aan de mensenmassa, lichtjes, hotels en shops. Bij Bellagio Hotel hebben we even naar een van de fonteinshows staan kijken – wowsers, om het kwartier een ander nummer met een andere watershow. We hebben van het Luxor Hotel tot aan het Caesars Palace gelopen en toen weer terug. Aan gekomen bij het hotel waren we dan ook echt doodop.

— Rosien

Dag 11:

‘s Morgens lekker in het hotel ontbeten bij een van de Starbucks cafes.  Om vervolgens met de bus naar Bellagio te gaan. In Bellagio zijn we naar The Bellagio gallery of fine art gegaan, daar was een tentoonstelling van Lichtenstein, Warhol & friends. We kregen van de mevrouw allebei studentenkorting, wat weer 5 dollar scheelde. Binnen in de gallerie kregen we ook nog eens audiophone met alle informatie van de stukken die er hingen (maar liefst 15 stuks :o). Binnen een half uur stonden we ook weer buiten, maar het was wel de moeite waard geweest.In de museumshop nog een kleine replica van de tomato soup van Andy Warhol gekocht.

Vervolgens hebben we nog wat hotels aangedaan en bekeken. In het Ceasars Palace zat ook een Shopping Mall, waar onder andere een Apple Store zat, dus daar moesten we even in. In the Mirage hebben we een lunch gekocht. We dachten we kopen één sandwich, dat zal we genoeg zijn voor ons tweeen… een sandwich met zo’n drie ons rosbief en een halve sla en 2 plakjes tomaat was het geworden (daar hadden we een heel weeshuis van vlees mee kunnen voorzien!)

Na de lunch zijn we met de bus terug naar het hotel gegaan om vooral de voetjes even te laten rusten.

Weer iets frisser zijn we weer op pad gegaan. We zijn met de bus eerst naar de Stratosphere Tower gegaan.  Een toren van 350 meter in het noorden aan de Strip. Vanaf daar hadden we een mooi uitzicht over de stad. Daarna zijn we naar Downtown (het oude Vegas) gegaan, waar we in 10 minuten door heen zijn gelopen, niet te vergelijken met de grootte van de hotels en casino’s van the Strip. Ook heel wat rustiger.

We wilden Downtown iets eten, maar er was niet veel soeps, dus maar weer terug. Daar hebben we in the Mirage een heerlijke pizza aan de bar gegeten, met een lekker glas rode wijn (René ook!!).

We wilden eigenlijk nog het Centrale Park in New York New York zien en de leeuwen in MGM Grand. Maar eerst hebben we met een goede Mojito bij Bellagio nog een fonteinshow gezien. Uiteindelijk zijn we toch naar het Luxor gegaan, omdat we allebei erg moe waren en zware voeten hadden. Lekker nog een avondje in een echt bed geslapen en vandaag weer vroeg op om verder te reizen. Lekker weer de natuur in en daarna echte steden bekijken.

We gaan eerst richting Death Valley om ergens halverwege waarschijnlijk in een Motel te slapen. De volgende dag zullen we richting Sequoia Park rijden, daar zullen we mogelijk wel wat beren tegen komen.

— Rosien

We hebben alweer een tijdje niets van ons laten horen. Maar we zaten heerlijk in twee parken in Utah, Bryce Canyon en Zion Canyon. Dus we hadden wel wat beters te doen dan bloggen. Maar dan nu onze verhalen:

Dag 5: Bryce Canyon

Vanmorgen vroeg onder een werkende warme douche gegaan en met de trui aan de auto in gegaan. Op het moment dat we wegreden, begon het te spetteren. Gelukkig was alles al ingepakt.
Na een rit van ongeveer 2,5 uur kwamen we bij Bryce National Park aan. We zijn toen meteen naar de camping (Sunset) gereden, om daar een mooi plekje te zoeken. Bij aankomst zagen we allemaal waarschuwingen voor beren, hopelijk blijven die weg!! Na gesetteld te zijn, zijn we boodschappen gaan doen.

Om 5 uur zijn we met een Ranger een wandeling langs de Rim gaan maken. Tijdens de wandeling van 0,5 mijl (0,8 km) kregen we van de Ranger allemaal  informatie over de geschiedenis en flora en fauna van Bryce Canyon, dit was wel leuk. Gelukkig vertelde ze dat de beren zich bijna nooit laten zien. We hebben wel allemaal kleine vogelsoorten gezien en heel veel kleine eekhoorntjes.

— Rosien

Dag 6: Bryce Canyon

Vanmorgen niet heel vroeg uit de veren, omdat het ‘s nachts erg koud was geworden (we hadden aan een slaapzak met een fleece eroverheen net genoeg om warm te blijven.) Na een ontbijt van René zijn hand (scrumbled eggs), zijn we nog even naar de winkel gegaan om een broodje voor onderweg te kopen.

We hebben heerlijk door Bryce Canyon gewandeld via twee samengestelde routes. Het was onwijs mooi en erg indrukwekkend om door de Hoodoo’s (vormen in bergen, zie foto) te lopen.

Na de wandeling zijn we gaan douchen bij de kampwinkel. Na het douchen maar eens een wasje gedaan. Tijdens het wachten nog maar eens een beetje geïnternet en kaartjes voor Alcatraz geregeld. De was was na in de droger geweest te zijn, nog niet geheel droog, dus maar even ophangen. Helaas dachten de weergoden er anders over en begon het te spetteren. Toch is het gelukt om alles droog te krijgen.

‘s Avonds hebben we een kampvuur gemaakt en hebben we worstjes boven het vuur gegrild. En daarna lekker dicht bij het vuur gaan zitten, omdat het koud werd. Weer een frisse nacht tegemoet, zonder beren!

— Rosien

Dag 7: Zion Canyon

Omdat we van de Duitse buren de tip hadden gekregen om ervoor te zorgen vroeg op de camping in Zion te zijn omdat je dan nog kans zou hebben op een plaatsje langs de rivier bij de camping, zijn we vroeg op weg gegaan. De weg van Bryce Canyon naar Zion National Park loopt helaas voor een groot gedeelte via dezelfde weg waarover we Bryce Canyon bereikt hadden vanaf de Grand Canyon. Het laatste stuk is gelukkig een andere weg die tussen hoge rode bergen door gaat, een voorbode voor wat komen ging in Zion.

Wat meteen opviel was het temperatuurverschil. In Zion (35 graden) is het wel 10 graden warmer dan in Bryce Canyon. Een ander verschil met de andere Canyons waar we geweest zijn, is dat je in Zion juist in de vallei bivakeert. Waardoor je de rode bergen eens vanaf een andere kant goed kan bekijken. Doordat er een rivier stroomt door de vallei is het erg groen en veel beschutting te vinden.

Nadat we op de camping (South) een plek langs de rivier hadden gevonden, zijn we net buiten het park boodschappen gaan doen. Na de lunch zijn we de rivier in gegaan. Na even wennen was het water echt heerlijk. Als echte Hollanders hebben we ons vermaakt met het maken van dammetjes in de rivier.

Na het avondeten hebben we nog een gedeelte van de Watchmen Trail gelopen. Het werd helaas zo donker dat we moesten stoppen en omkeren om voor het donker terug te zijn op de camping.

— René

Dag 8: Zion Canyon

Na een stevig ontbijt (Rosien een bagel met bacon, cheddar en ei; en ik een sausage, ei en aardappelen) genuttigd te hebben bij een Deli buiten het park, zijn we met de shuttlebus (auto’s zijn niet overal toegestaan) naar het meest noordelijke puntje van de Canyon gegaan. Vanaf de bushalte loopt de Riverside trail langs de rivier de smalle vallei in. Aan het einde van de trail kan je op eigen gelegenheid zelf verder de vallei in, die niet breder is dan de rivier zelf. Wij hebben nog ongeveer 1,5 mijl verder gelopen door het water – soms tot aan je navel. Dit was een leuke tocht. Totaal niet koud en hebben ons erg vermaakt. Bij terugkomst bij het normale wandelpad hebben we onze schoenen laten drogen.

Na de lunch zijn we weer bij de camping in de rivier gegaan en hebben ons vermaakt met dammen bouwen. Voor en na het eten hebben we een boeiend gesprek gehad met een van onze buren (Gary uit Arizona) over de economische crisis, Obama, religies en reizen. Het avondeten was een eenvoudige noodlesoep en na afloop hebben wij een weer een vuurtje gemaakt.

— René

Dag 9: Zion Canyon

Vannacht hebben we onze eerste Amerikaanse regen gehad. Onze knusse Decathlon tent (nog bedankt Els en Anna Sophie) hield het prima en na een kleine check voor lekkages konden we weer verder slapen. Onze buurman Gary had de vorige dag de Angels Landing wandeling gemaakt en vertelde dat het prachtig was. Op zijn aanraden zijn wij die wandeling gaan lopen. We waren iets te laat vertrokken waardoor we vrijwel de gehele wandeling in de zon liepen. Daardoor hadden wij het in de klim erg zwaar. De wandeling van 5 mijl (8 km) liep naar een hoog punt, 450 meter hoger dan waar we begonnen waren. Vanaf het hoogste punt kon je een groot gedeelte van de Canyon overzien. Prachtig!

Na een lunch aan de rivier hebben wij nog een korte wandeling gemaakt van 2 mijl (3.2 km) langs de Emerald Pools, kleine meertjes met watervallen. Als afsluiting hebben we onszelf getrakteerd op een lekker ijsje en zijn met de shuttlebus terug gegaan naar de camping.

‘s Avonds hebben wij noodles gegeten en zijn we tegen zonsondergang weer met de shuttlebus de Canyon in gegaan om wat mooie avondfoto’s te maken.

— René

Dag 10: Hoover dam en Las Vegas

Inmiddels zijn we gearriveerd in het onwerkelijke Las Vegas. Op de weg hiernaartoe vanaf Zion Canyon zijn we eerst even langs de Hoover dam gereden. Het is een indrukwekkend bouwwerk maar we zijn er maar even gebleven omdat het er druk en erg heet was. We hebben net lekker gedoucht (we konden bij Zion Canyon niet douchen, VIES!) en gaan zo op zoek naar een lekkere pizza in een van de hotels aan de strip.

Meer over Las Vegas volgt in onze volgende post.

— René

Dag 2: Mojave Desert

Na een korte douche, alles ingepakt en een planning gemaakt te hebben, hebben we als een van de eerste (half 7) ontbeten. Lekkere zoetige kleffe broodjes, typisch Amerikaans dus. Gauw uitgecheckt om op weg te gaan door de Mojave Desert. De enorme vlaktes met bergen zijn erg indrukwekkend. Ondanks de droogte groeit er zo veel. Sommige vlaktes waren bedekt met zwarte stenen, net lava of asfalt. Door deze enorme vlaktes liep ook een spoorweg, waar overheen gigantische lange goederentreinen reden (met soms 2 containers opelkaar!), alles in Amerika is hier groot, groter, grootst.

Tijdens onze reis door de Mojave Desert hebben we een afslag genomen naar de Kelso Dunes. Ik had gelezen dat het erg indrukwekkend was. In het grauwe landschap doemde dan ook in ene een geel/goudkleurig duinlandschap op (zie de foto). Het was er heerlijk stil en erg mooi.
Verder op de reis veranderde het landschap langzaam in meer en groenere begroeiing. Zo reden wij ook door het Prescott National Forest.

Na ongeveer 750 km zag ik eindelijk iets van de Grand Canyon, gelukkig maar. René was het rijden al een beetje zat voor vandaag. Een toegangspas gekocht en het Park op gegaan, al snel kwamen we een vergezicht tegen, dus even gestopt voor wat foto’s. Als eerste verder naar de camping gereden bij Desert View. Een simpele camping waar alleen een wc is en veel ruimte en rust. Het weer is ook heerlijk, zonnetje en een windje. ‘s Avonds wel een vestje nodig.

Na het eten, snel nog even naar de zonsondergang gaan kijken, erg spectaculair. Vroeg onder de wol om morgen fris en fruitig aan een wandeling te kunnen beginnen.

— Rosien

Dag 3: Grand Canyon South Rim en Lake Powell

De eerste nacht in onze tent op de camping is prima verlopen. Wel weer vroeg wakker omdat we vroeg naar bed zijn gegaan. Het is hier om 20u donker en dan zie je echt niets meer.

Na een snel ontbijt bij de deli in Grand Canyon Village (Rosien een bagel met Philadelphia en ik een kaascroissant met ei en worst erop – erg apart) zijn we begonnen aan de wandeling over de South Kaibab trail de Canyon in. Het was gelukkig nog niet zo warm dus het afdalen was nog niet zo zwaar. Na ongeveer 1,5 mijl liep de route alleen nog maar in de zon en besloten we terug te keren naar boven.

Eenmaal boven hebben we uitgerust en zijn we met de auto vertrokken richting Page, een stad dat ten zuid westen aan Lake Powell ligt. De tocht voerde ons door de bossen van het Kaibab National Forest en de woestijn van het Navajo Indianen Reservaat. Met prachtige uitzichten over de Grand Canyon en Lake Powell. Om een uur of drie kwamen we aan in Page en hebben we boodschappen gedaan en een tour door Antilope Canyon geboekt voor de volgende dag. In het Glen Canyon National Park hebben wij een camping gezocht in Wahweap, onze tent snel opgezet en zijn daarna gaan zwemmen in het meer.

— Rene

Dag 4: Antilope Canyon en Grand Canyon North Rim

Dit keer met een goede rede vroeg wakker geworden. Want we hadden een tour door de Antilope Canyon geboekt waarvoor we ons om 7u45 ergens moesten melden. Na een snel ontbijt en het afbreken van de tent zijn we richting Page gereden naar het meeting point. Op grote pickuptrucks werden we door Indianen – die als enige de Canyon mogen uitbaten – door het roodkleurige woestijnzand gereden. Eenmaal aangekomen werden we door de gids door het kloof geleid en hebben daar véél foto’s genomen. Anderhalf uur later waren we weer in terug Page en helemaal rood van het zand, dat overal zat.

We hadden gepland na het bezoek aan Antilope Canyon te vertrekken naar Bryce Canyon. Maar omdat we nog vrij veel tijd hadden om Bryce en Zion National Park te bekijken, besloten wij naar de North Rim van de Grand Canyon te gaan.

Na een rit van 2,5 uur over de Colorado River bij Marble Canyon kwamen we uit bij het noordelijke gedeelte van het Grand Canyon National Park. Wat meteen opviel waren de grote velden met bizons en in de lucht vele roofvogels. Aangekomen bij de North Rim hebben we geluncht en hebben wij gewandeld over de Trancept Trail naar de camping. Helaas was de camping vol en moesten we op zoek naar een andere camping. We kwamen uit op een camping nabij Jacob Lake waar alleen maar grote  Recreation Vehicles – je kent ze wel met uitschuifbare zijkanten – stonden. Gelukkig hadden ze ook een tent gedeelte waar wij de enige waren. Het was hier een stuk kouder dan op de andere plekken en hebben daardoor uitstekend geslapen.

— Rene

Dag 5: Bryce Canyon

Na de overnachting op de uitgestorven camping in Jacob Lake zijn we vertrokken naar Bryce Canyon National Park (in Utah). Waar we nu zijn, en de verhalen dus nog moeten komen.

We zijn aangekomen! Op dit moment (zaterdag 29 aug – 5:00 am) zitten we in een motel nabij het plaatsje Barstow, aan het begin van de Mojave Desert.

De vliegreis vanaf Schiphol via Londen naar Los Angeles verliep voorspoedig. We hadden een uur vertraging op Londen. Maar dat hebben we gebruikt om ons te vergapen aan de Gucci, Prada en Harrods winkels in de terminal. De vliegreis naar Los Angeles duurde lang en na zo’n 6 uur – na een beetje geslapen, een film gekeken te hebben en te hebben gegeten (2 keer) – sloeg de verveling flink toe. Het British Airways entertainment systeem was vrij onstabiel en viel elke keer halverwege de film uit. Erg irritant.

Aan het einde van de vliegreis hebben we genoten van het uitzicht over Utah en Californië.

Na aankomst op LAX zijn we met een pendelbus van National Car Rent naar de Car Rental gebracht, waar we 15 minuten later weer wegreden met een mooie Ford Fusion v6 automaat. Dat noemen ze “Economy/Compact”. Ik dacht dat mijn Peugeot 106 ‘compact’ was. Met begeleiding van het McGuider navigatiesysteem op mijn telefoon (gelukkig nog net op tijd de kaarten van Californië, Utah, Nevada en Arizona op het internet gevonden) zijn we naar de campingwinkel REI gegaan om nog wat kampeerbenodigdheden te scoren. In het vliegtuig hadden we al besloten dat we richting het noorden zouden gaan vertrekken met als eerste doel Los Angeles te verlaten richting Barstow. Dat valt nog niet mee om 15.30u terwijl de vrijdagmiddag spits net begint.

Na een lange – voornamelijk in tijd – rit hebben we even na het vallen van de avond (dat is al om 20u) de afslag net iets voor Barstow genomen en ingechecked bij een Country Inns & Suites. Een prima motel/hotel dat met ANWB korting 84$ excl. taxes kost. Iets boven ons overnachtingsbudget, maar dat verdienen we snel terug door te gaan camperen. Het ritme zit er nog niet helemaal goed in, daarom zijn we vroeg wakker geworden. Mede door een airco die om het half uur aanslaat.

We gaan onze reis vervolgen naar de South Rim van de Grand Canyon om daarna door te reizen naar de natuurparken van Utah.

— Rene (29/08/09 ~ 5.30 (am) PDT)

Een hele tijd nadat het idee ontstaan is om de reis te maken, mogen we dan morgen eindelijk op weg. Door de vader van René worden wij morgen naar Schiphol gebracht en dat is wel fijn zo vroeg in de morgen.

Gisteravond alles ingepakt en het past allemaal makkelijk. De vraag is alleen of de koffer van Rosien niet zwaarder is dan 23 kg. Bij British Airways (BA) mag je per persoon 2 koffers van 23 kg meenemen op een internationale vlucht. We kunnen op de terugweg er dus gewoon nog een koffer bijnemen voor alle souvenirs.

Zojuist heeft René alvast online ingecheckt op de hele overzichtelijke en uitgebreide website van BA. Dat ging allemaal soepeltjes. Nu hopen dat de rest van de vakantie net zo soepel gaat.

Wij gaan proberen om de 3 a 4 dagen wat te schrijven. Maar dat zal afhangen van onze locatie.

USA here we come!

Welkom op onze vakantieblog!
Via deze vakantieblog zullen wij jullie op de hoogte houden van ons wel in wee van onze reis door Amerika.
Wij zullen regelmatig iets over de reis schrijven met eventueel foto’s van de gebeurtenissen.
We zijn al zeker een half jaar bezig met het plannen en bedenken van de reis, maar nu is bijna zover. Over een week zitten we al in het warme Californië in een (hopelijk) mooie huurauto met airco te toeren. Onze reis begint namelijk in Los Angeles en zal ruim 3 weken later in New York City eindigen.
Veel plezier met het lezen van onze blog!